In het prachtige Mediahaven Gebouw in de houthavens van Amsterdam spreken we met Taco Zimmerman (49), directeur Tuvalu Media. Nerveus voor de toekomst van televisie is hij niet. “De behoefte aan content is groter dan ooit tevoren.”

Je koos ooit voor politicologie, waarom? "Om heel eerlijk te zijn: het begon ooit als een parkeerstudie. Ik wilde eigenlijk arts worden, maar werd twee keer uitgeloot. Achteraf is dat een geluk, want ik denk niet dat ik daar de juiste persoon voor ben. Hoe prachtig de geneeskunde ook is, het is toch een pad dat je voor de rest van je leven kiest. Ik ben meer een creatieve ondernemer die er een zeker plezier in heeft buiten de lijntjes te kleuren. Geen eigenschap die je bij je arts wenst. Politicologie bleek een succes. Wij kregen nog les in de prachtige, oude gebouwen op de Koningslaan en in de Van Eeghenstraat. Al was ik er niet vaak te vinden, want ik hing ook veel uit op sociëteit Lanx met mijn dispuut Forvm."

Wat vond je leuk aan de studie? "De studie behelst brede maatschappelijke kennis: van staatsrecht tot het politieapparaat tot diplomatie. Dat vond ik interessant. Het gaat bottom line om de inrichting van een samenleving. Hoe kun je nou door middel van een aantal afspraken goed met elkaar samenleven? Dat is razend interessant en misschien wel actueler dan ooit.

Ik vond mijn faculteit ook leuk, want het was klein en had prettige hoogleraren. Zo kreeg ik Staatsrecht bij professor Erik Jurgens die ons thuis ontving. Hij zat toen in de Eerste Kamer en ik moest dan bij hem thuis in Zuid in zijn studeerkamer een mondeling tentamen doen. Pas achteraf realiseerde ik mij hoe bijzonder dat was. Toen was ik altijd zo druk met andere dingen dat studie op de derde of vierde plaats kwam." 

"Als kind gooide ik al briefjes in de bus bij de buren; voor een rijksdaalder maaide ik hun tuin."

Pas je nog dingen uit je studie toe? "Dat vind ik een moeilijke vraag. Ik ben een bepaalde richting opgegaan die ik ongeacht mijn studie ook had kunnen inslaan, dus dat weet ik niet. Natuurlijk leer je academisch denken en ik studeerde af op internationale betrekkingen en wat ik daar geleerd heb is: hoe zorg je met een groep dat je iets creëert? Dat doen we bij televisie natuurlijk ook. Ik koppel partijen en mensen aan elkaar: een regisseur, een omroep en zorg dat er budget is. Dus ik ben als producent altijd de spin in het web. Dat alles moet ik op een diplomatieke manier doen. Dus daar kan politicologie bij geholpen hebben. Mijn moeder had trouwens liever gewild dat ik diplomaat was geworden, haha."

Was je tijdens je studie ook al ondernemer? "Ik ben altijd ondernemer geweest. Als kind gooide ik al briefjes in de bus bij de buren. Voor een rijksdaalder maaide ik hun tuin. Op de middelbare school kwam ik terecht bij de jongerenclub van Veronica. Daar heb ik de basisprincipes van het televisie-vak geleerd. In mijn studententijd richtte ik met studiegenoten een bedrijfje op om opdrachtfilms en commercials te maken. Dankzij de VU mocht ik toen een film maken voor de Europese Unie. Dat bedrijf groeide uit tot Palazzina Productions, waarmee we voornamelijk populaire wetenschap, natuur- en reisprogramma’s maakten voor Discovery Channel en National Geographic. In 2006 ontstond daaruit Tuvalu Media. Dat maakte vanaf dag één een onstuimige groei door, met bekende programma’s als Maestro, DNA Onbekend, Brugklas, Ali B op volle toeren of Rot op naar je eigen land."

"Om 08.00 uur ’s ochtends weet mijn vrouw of ik vrolijk of chagrijnig ben die ochtend."

Waarin onderscheidt Tuvalu zich van concurrenten? "Ik omschrijf het altijd zo: we maken saaie onderwerpen aantrekkelijk, moeilijke onderwerpen toegankelijk en menen dat je van amusement ook iets kunt opsteken. We proberen relevant en betekenisvol te zijn. Dus waar ik gelukkig van word is Maestro, omdat daardoor tweeënhalf miljoen mensen naar klassieke muziek kijken. Ik denk ook dat Ali B Op Volle Toeren meer heeft gedaan voor de multiculturele samenleving en het overbruggen van generaties dan vijftig NTR-documentaires bij elkaar. Rot op naar je eigen land geeft een hele andere kijk op de vluchtelingenproblematiek dan hoe Nieuwsuur of het journaal dat doet." 

Wat als het tegenvalt met de kijkcijfers? "Dat kan ik nog steeds slecht van mij afzetten. Om 08.00 uur ’s ochtends weet mijn vrouw of ik vrolijk of chagrijnig ben die ochtend, want dan zijn de kijkcijfers van de vorige avond bekend. Onze televisieprogramma’s blijven toch altijd mijn kindje. Dus ik baal enorm als het niet goed bekeken wordt." 

"Ik ben mijn eigen beste klant."

Ben je nerveus voor de toekomst van televisie? "De klassieke zenders moeten zich zorgen maken, want het lineaire kijken neemt zeker af. Maar televisie zal absoluut blijven bestaan maar in een andere vorm. We gaan steeds meer kijken op het moment dat het ons uitkomt. Via Netflix of Videoland bijvoorbeeld, maar ook heel veel televisieprogramma’s, maar dan online. Dat zal alleen maar gaan toenemen. Voor ons, contentmakers, is het juist een goede tijd omdat er nóg meer content nodig is. Dat doen we niet alleen voor televisiezenders maar ook voor het bedrijfsleven en de overheid. Video is onontbeerlijk in alle communicatie geworden." 

Hoeveel televisie kijk je zelf eigenlijk? "Vrijwel elke dag. Ik ben een voetballiefhebber dus kijk graag voetbalwedstrijden. Ook actualiteiten en dramaseries kijk ik veel. Als klein jongetje was ik al gek op televisie kijken. Dat zal nooit veranderen. Ik ben mijn eigen beste klant."