Inmiddels zijn er wel 100.000 VU-alumni. Waar komen zij na hun studie terecht? In deze rubriek portretteren we maandelijks drie alumni die dezelfde opleiding deden. Deze keer: de masteropleiding journalistiek die 10 jaar bestaat.
‘Ik wist meteen: dat wil ik ook!’
Wat doe je voor werk? “Ik beheer voor de KNVB de ruim zeventig socialmedia-kanalen en bepaal het beleid. Een voorbeeld: laatst had voetbaljournalist Johan Derksen gezegd dat te veel Marokkanen binnen één team een slecht idee is. Dan beslis ik of we daar aandacht aan besteden, en waarom wel of niet. Zelf maak ik ook veel content. Terwijl je als verslaggever vooral interviewt, zijn social media heel veelzijdig: je schrijft, fotografeert, filmt en monteert. Dat past goed bij me, want ik vind veel dingen leuk.”
Wanneer wist je dat je de journalistiek in wilde? “Op mijn twaalfde zat ik in de bus met mijn voetbalclub, onderweg naar een wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Duitsland. Een jongen uit een ouder team had voor de busreis een videomontage gemaakt. Allemaal Ajax-hoogtepunten uit de Champions League, die hij zelf achter elkaar had gezet. Ik wist meteen: dat wil ik ook! Op mijn eerstvolgende verjaardag vroeg ik een tweede videorecorder. Hier heb ik ruim tachtig banden met voetbalbeelden mee opgenomen.”
Was het een pittige master? “Wel als je kijkt naar hoeveel studenten het in één jaar haalden. Bij ons waren dat er hooguit vijf van de dertig. Het is mij gelukt, omdat ik per se dat jaar klaar wilde zijn. Ik wilde het jaar erop filmacademie doen in Amerika en mijn aanmelding was al rond. Maar veel van mijn studiegenoten waren net als ik ingestroomd van de hbo-opleiding journalistiek in Windesheim. Ik denk dat de kloof tussen hbo en de onderzoeksgerichte master behoorlijk groot was.”
‘Ik heb veel leuke contacten aan de opleiding overgehouden’
Wat houdt je werk bij Editie NL in? “Als online redacteur schrijf ik nieuwsberichten voor de website en houd ik alle social media bij. Daarnaast bedenk en plan ik nieuwsitems voor het tv-programma. Vandaag heb ik een programma voorbereid over gekke eetcombinaties, zoals pannenkoek met patat. Die zijn ineens heel populair en voor Editie NL hebben we uitgezocht waarom.”
Hoe is het om tv te maken, na een tekstgerichtemaster? “Dat was wel een omschakeling. Als schrijver maak je zelf het eindproduct en zal hooguit de eindredacteur er nog wat aan veranderen. Bij de televisie stuur je een kant-en-klaarpakketje aan de verslaggever, die ermee aan de slag gaat. Je geeft je werk dus veel meer uit handen.”
Wat vond je van de master? “Ik vond het jammer en onlogisch dat we niet wat meer tijd kregen voor onderzoeksjournalistiek. Daar was een maand voor uitgetrokken, tegen een half jaar voor regiojournalistiek. Anders had dit mijn favoriete vak kunnen zijn. Ik heb wel veel leuke contacten aan de opleiding overgehouden. Binnenkort gaan we met een grote groep wat drinken, en ik ben net bij een oud-mastergenoot op kraamvisite geweest.”
Wie was je favoriete docent? “Dat was Jan Kleinnijenhuis, die statistiek gaf. Hij wist dit droge vak leuk te brengen, met veel concrete voorbeelden. Hij moest ook altijd heel hard om zijn eigen grappen lachen. Dat vond ik mooi, want dat doe ik zelf ook altijd.”
‘Vroeger wilde ik groots en meeslepend leven’
Hoe ben je bij Blendle terechtgekomen? “Ik liep na mijn master eerst stage bij het online platform De Nieuwe Pers. DNP was een van de eerste media die abonnementen aanbood op individuele journalisten. Toen Blendle werd opgericht, werkte DNP er veel mee samen. Zo hoorde ik dat er een vacature vrijkwam. Nu stuur ik als hoofdredacteur bij Blendle het redactieteam aan en denk na over hoe we artikelen het beste kunnen aanbieden.”
Waarom ging je journalistiek studeren? “Ik vind de actualiteit en het publieke debat heel interessant, en ben altijd goed geweest in schrijven. Daar wilde ik meer mee doen. Het beroep heeft ook iets romantisch. Vroeger wilde ik Boudewijn Büch worden: groots en meeslepend leven, aan de zelfkant van de maatschappij. In de journalistiek vind je die zelfkant terug. Denk aan het klassieke beeld van de journalist met een fles wiskey in zijn bureaula, die met een sigaret in zijn mondhoek boven zijn typemachine hangt.”
Hoe vond je de opleiding? “De praktische kant van de master vond ik waardeloos, ik bedoel: we hebben misschien twee stukjes in de Echo van Amsterdam-Oost gepubliceerd. Maar ik heb veel ideeën opgedaan over de toekomst van de journalistiek. Vooral door de vakken van Irene Costera Meijer, over de rol van de journalist in de maatschappij en de relatie tussen de journalist en het publiek. Deze vakken vormen de basis voor de beslissingen die ik nu bij Blendle maak.”