Foto: Yvonne Compier

‘IK ZAG MEZELF NIET ACHTER EEN COMPUTER VOL EXCEL-BESTANDEN ZITTEN’

GEMMA VENHUIZEN7 February 2017

Brownies, Carrotcake en Oreo’s: de lekkernijen die bij binnenkomst klaarliggen, lijken met opzet gekozen. Alumni van de master BCO (Beleid, Communicatie & Organisatie) zijn vandaag terug op de VU. Buiten kleurt de avondlucht rozerood. Vanaf de tiende verdieping van het VU-hoofdgebouw is de Zuidas goed te zien, wellicht het voorland van veel BCO-studenten.

De bijeenkomst op 26 januari is bedoeld om masterstudenten aan oud-studenten “te laten snuffelen”, benadrukt universitair docente Yvette Taminiau in haar welkomstwoord aan zo’n 60 studenten en 35 alumni. Ze moedigt de studenten aan vooral vragen te stellen aan de alumni: “Welke stappen hebben jullie gezet om te komen waar je nu bent?”

De eenjarige masteropleiding BCO leert je vanuit verschillende perspectieven naar organisaties kijken. Christine Moser, ook docent en daarnaast mastercoördinator, heeft een A4’tje in haar handen met daarop bedrijven waar afgestudeerden zoal terecht zijn gekomen: ABN Amro, UWV, Deloitte, KLM, Mexx, Hema, Waternet, Rabobank, Shell en de Tweede Kamer. Ook de posities zijn divers: van beleidsmedewerker tot business-analist en van recruiter tot HR-manager. “Welke organisatie je kiest maakt eigenlijk niet zoveel uit”, zegt Moser tegen de zaal. “Bij onze master hanteren we tenslotte een brede, pragmatische aanpak, en leer je hoe je in een organisatie een probleem kunt identificeren, aanpakken en oplossen. Hopelijk hebben onze alumni inmiddels ervaren dat alle theorie die je bij BCO krijgt toch ergens nuttig voor is…” Gelach uit de zaal.

Brutale aanpak

Moser maakt plaats voor alumnus Lucas Mur, die in 2009 de BCO-master afrondde en nu bij recruitmentbureau Robert Half werkt. Door zijn voormalige docente Taminiau wordt hij geprezen om zijn brutale aanpak tijdens zijn scriptie: hij moest in Brussel enkele eigenaren van grote bedrijven interviewen, maar niemand wilde telefonisch een afspraak met hem maken. “Toen heb ik de vroegste trein vanuit Amsterdam naar Brussel genomen, om 05.10 uur, en ben ik alle grote kantoren in Brussel langsgegaan. Ik heb in de lobby gewacht totdat er iemand langskwam van wie ik dacht dat het wel een partner zou kunnen zijn. Op die mensen ben ik afgestapt.”

Zo ontdekte Mur hoe leuk hij dergelijke contacten vond. “Ik zag mezelf niet achter een computer vol Excel-bestanden zitten, maar wilde face to face verbinding maken met mensen.”

Beter op zijn plek

Na zijn studie werkte hij een paar jaar bij ABN Amro. Na een paar jaar bleek uit een loopbaanrapport dat hij beter op zijn plek zou zijn bij een kleiner bedrijf, waar hij meer zelf kan regelen en bepalen: vandaar zijn overstap naar Robert Half. ”De vaardigheden die ik tijdens mijn studie leerde, zoals kritisch en probleemoplossend denken, komen daar goed van pas.” Ook bleek uit het rapport dat hij behoefte heeft aan een tastbaar, concreet resultaat.

Mur lacht: “Dat wist ik eigenlijk al van mijn tijd bij de Universitaire Studentenraad. Daar boekten we zelden snel resultaat. In mijn tijd pleitten we bijvoorbeeld al voor een ander liftensysteem, waarbij sommige liften op de oneven verdiepingen en andere op de even verdiepingen stoppen. Ik ben blij te zien dat dat er nu eindelijk is, haha.”

Van consultancy naar cultuur

Straks zullen we dat liftensysteem hoogstpersoonlijk kunnen testen, als we afdalen naar de derde verdieping voor de borrel. Maar eerst een Meet & Greet tussen de masterstudenten en de alumni. De interesse is groot. In hoefijzervorm staan tafels opgesteld met daarachter BCO-alumni die bij onder andere Deloitte, Shell, Cap Gemini en Accenture werken. Zo’n vijftig studenten – veelal netjes gekleed in overhemd of blouse – verdringen zich voor een gesprek.
Vooral rond de grote banner van Deloitte is het druk. Ook bij Robert Half staan veel studenten. Of het makkelijk is om over te stappen van de ene sector naar de andere, wil een student weten. Lucas Mur wijst naar zijn jaargenote Mireille. “Zij is vanuit de consultancy overgestapt naar de culturele sector. Alles is mogelijk, als je maar met een goed verhaal komt waarom je het wilt.” Sommige studenten wisselen alvast visitekaartjes uit met de alumni: netwerken is het devies.

Civiele techniek en toerismesector

Tycho en Sajanth, twee masterstudenten, lopen alle tafels langs, “vooral om te kijken waar je zoal terecht kunt komen na je studie.” Enkele organisaties delen goodie bags uit. Alumnus Simon de Graaf (afgestudeerd in 2015) van Stichting Inlichtingenbureau vertelt dat hij zelf als student-assistent ook nog zulke alumnibijeenkomsten heeft georganiseerd. Wat hij heeft aan zijn BCO-studie, wordt hem gevraagd. “Dat ik onderzoek heb leren doen, en dat ik heb geleerd om de organisatie te bekijken vanuit verschillende standpunten. Je richt je op het hele spectrum van een organisatie.”

Ook De Graafs jaargenoot Hajo Hoffs – werkzaam voor Pacer, een klein adviesbureau voor infrastructurele projecten – is positief over de brede blik die hij dankzij BCO heeft. De achtergrond van de alumni voordat ze bij BCO terechtkwamen is divers. Hajo heeft een hbo-opleiding civiele techniek gedaan, kersverse alumna Marit (nu aan het werk als docent bij BCO) heeft de lerarenopleiding geschiedenis gevolgd en haar jaargenoot Denise is oorspronkelijk afkomstig uit de toerismesector.
Sommige studenten blijven wat aarzelend hangen rond de tafel met cake en chocolade. “Zo’n groot bedrijf is niet echt iets voor mij…” zegt een van hen. “Ik wil liever in de publieke sector werken.” Haar studiegenote stoot haar aan. ”Kom, we gaan gewoon even kijken bij die leuke jongen van Cap Gemini.”
Even later komt Yvette Taminiau de zaal binnen om aan te kondigen dat beneden de borrel gereedstaat. Op naar Bier, Cocktailnoten & Ossenworst!