De ervaren theologe Inger van Nes hielp theologiestudent Ruben van de Belt over zijn onzekerheid heen. “Voor mij voelde studeren en het werkzame leven als twee verschillende werelden. Alsof je weer onderaan de ladder begint.” Hij kreeg haar coaching als onderdeel van de VU StudenTalentprijs.

“Ik heb gister mijn eerste scriptie ingeleverd!” zegt Ruben van de Belt trots als hij gaat zitten op het terras van café de Basket, te midden van een zonnige VU-campus. “Echt? Wat goed!” roept Inger van Nes uit, en geeft hem een boks met twee vuisten tegelijk.

Hoezo ‘eerste’ scriptie? “De volgende moet voor 1 juli afzijn,” legt hij uit, want hij volgt maar liefst drie masteropleidingen tegelijkertijd. Aan de VU zijn dat Theology and Religious Studies en Law and Politics of International Security en aan de Open Universiteit studeert hij managementwetenschappen. Van de Belt (1991): “Die laatste studie bekostig ik met de cheque die ik kreeg van de StudenTalentprijs (€ 5000,-, red.).”

Je bent zelf de constante

Van de Belt zag op tegen de periode die zou komen na zijn studietijd. “Voor mij voelde studeren en het werkzame leven als twee verschillende werelden. Alsof je weer onderaan de ladder begint,” zegt hij. “En Inger heeft me laten inzien dat wat ik hier op de VU goed kan, ik ook goed zal kunnen in het grote mensenleven. Dus ondanks die grote verandering, ben je zelf wel de constante.”

Inger van Nes (1986) is zelfstandig ondernemer en deed, na haar studies psychologie en theologie, veel verschillende maatschappelijke projecten. Zo was ze de coördinator van de Vluchtkerk in Amsterdam, een gekraakte kerk waarin 130 staatloze mensen onderdak kregen. “We hebben de kerk gekraakt en verbouwd, want het was er superkoud, vochtig, schimmelig. Ook zorgden we voor voedsel, beveiliging, lobbyden we bij de politiek en voerden we acties.” Als zelfstandig ondernemer was ze een van de oprichters van Firma Hoe Dan Wel, waarbij ze pas afgestudeerden koppelde aan non-profit organisaties. Haar werk ligt echter nu al enige jaren stil, omdat ze revalideert van een ernstig fietsongeluk.

Wie zit er op me te wachten?

Van Nes herkent de gedachten van Van de Belt wel, vertelt ze. “Toen ik aan het afstuderen was, zat ik ook met de vraag: wie zit er op me te wachten als ik afstudeer? Maar je hoeft niet bang te zijn voor de periode na je studie, de wereld stopt niet.” Waar komt die angst dan vandaan? “Ik ben een stapelaar,” vertelt Van de Belt. “Ik begon ooit met een mbo-opleiding en kon via het hbo naar de universiteit. Ik ging dus steeds een stapje hoger, maar dacht blijkbaar nog steeds dat ik een mbo’er was, en dat elke volgende stap een stapje te hoog gegrepen was. Soms kreeg ik ook wel een opmerking als: ‘Zou je dat nou wel doen?’” Het afgelopen jaar hebben ze elkaar zes keer ontmoet, en vandaag zien ze elkaar voor het laatst. Althans, binnen dit coachingstraject. “We houden wel contact hoor!” zeggen ze beiden.

Allebei bezig met idealen

Het bindt hen dat ze allebei bezig zijn met idealen. “We willen ons allebei vanuit een geloofsovertuiging op een ondernemende manier inzetten voor de samenleving,” vertelt Van de Belt. Van Nes is daarin een voorbeeld voor hem, “Omdat zij als ZZP’er een bulk aan ervaring heeft.” Hij heeft daarom dit jaar een eenmansbedrijfje opgericht waarin hij werkt als dagvoorzitter, spreker, schrijver. Ook geeft hij profileringsworkshops aan lokale ChristenUnie fracties.

“Er zat echt een opbouwende flow in onze gesprekken,” vindt Van Nes. “De ene keer had Ruben het nog over die onzekerheid, maar de volgende keer dat ik hem zag, had hij opeens alweer acht sollicitaties lopen!” Van de Belt lacht en zegt dat hij het iedere masterstudent in zijn laatste jaar kan aanraden om met Van Nes te sparren. “Ik merk tijdens het solliciteren dat ik een veel bewuster beeld heb van wie ik ben en wat bij mij past.”

Ondernemen en overtuigen

Momenteel kan hij waarschijnlijk kiezen uit twee banen bij een organisatieadviesbureau in de publieke sector. “Het leuke aan een baan bij een adviesbureau is dat ik er mijn ondernemerschap in kwijt kan, maar dat ik ook mensen zal moeten overtuigen van veranderingen binnen hun organisatie.”

Van Nes kijkt terug op een geslaagd coachingstraject. “Via Ruben zag ik weer dat er op de VU zo veel talentvolle mensen rondlopen. Wellicht zijn zij nog wat naïef, willen ze de wereld veranderen… Maar dat vind ik juist zo mooi: durf maar, droom maar, doe het maar! Dat geeft mij hoop.”

Ook voor haar persoonlijk lijkt het traject een nieuwe stap geweest te zijn, want na het fietsongeval was dit haar eerste opdracht in lange tijd. “Het was heel fijn om te proberen of ik het weer aankon om te werken. En ik kon het aan, bleek.”

StudenTalentprijs

De StudenTalentprijs, jaarlijks uitgereikt tijdens de jaaropening van de VU, is bedoeld voor de allertalentvolste VU-student die daarnaast betrokken is bij de maatschappij en bij de universiteit. Naast een geldbedrag van 5000 euro krijgt de winnaar een jaar lang coachingsgesprekken met een VU-alumnus die dezelfde studie deed. Lees ook wat Myriam Sillevis Smitt leerde van Cees Vervoorn een jaar eerder.