Mirjam Bakker (36) stond begin 2002 in Advalvas met haar studentenkamer aan de Hartenstraat. Hoe woont de toenmalige student arbeids- en organisatiepsychologie 14 jaar later? ‘Wij ontwerpen alles om dit schilderij heen.’

“De fotograaf heeft wel net de goeie hoek gepakt hoor, als hij iets was opgeschoven had je een heel lelijke omadeur gezien. We wonen hier nu een jaar, maar omdat we veel zelf doen, duurt het even voordat alles af is.”    

“Omdat onze woning in Amsterdam te klein werd voor ons, weken we drie jaar geleden uit naar een huurwoning in Aerdenhout. Eigenlijk wilden we helemaal niet weg uit de stad, waar Artis onze achtertuin was, maar we konden er niets huren voor een redelijke prijs. Aerdenhout leek ons best saai, maar toen we er eenmaal woonden bleek het heel relaxed. Opeens hoorden we ’s nachts uilen in plaats van de tram. En onze dochter van anderhalf sliep opeens door!”

“Na een jaar gingen we op zoek naar een koophuis. We keken in eerste instantie in Haarlem, maar toen ontdekten we onverwacht dit huis in Aerdenhout, in een relatief onbekend maar heel mooi buurtje. Het huis was flink verouderd en stond al een tijdje leeg. Het was voor ons een buitenkans, vlakbij ons huurhuis, dus ons leven bleef hetzelfde. Ik geniet hier van de natuur: het is fantastisch om vanuit de straat direct het bos in te lopen. En, al is Aerdenhout geen Amsterdam, ook hier kunnen we leuk borrelen.

“Veel mensen verwachten dat je met de koop van een huis van plan bent om er zeker dertig jaar te blijven. Ons maakt dat idee juist Spaans benauwd. We hebben berekend dat we dit huis kunnen verhuren en dan zelf ergens anders heen kunnen. Voor een buitenlandavontuur bijvoorbeeld. We vinden het fijn om mogelijkheden open te houden, ook al blijven we misschien gewoon waar we zijn.”

“Het mooiste item in huis vind ik ons schilderij. Mijn vriend heeft het ooit gekocht. Wij ontwerpen alles om dit schilderij heen. De deurgreepjes van de keuken bijvoorbeeld, die van snijplanken zijn gemaakt, hebben de blauwe kleur uit het schilderij. Het lelijkste van ons huis vind ik de voordeur: een kitscherig plastic ding met een koperkleurige leeuw erop. Ik heb die leeuw maar knalblauw geschilderd. Iemand zei dat ik nu een Versace-deur heb.”

“Toevallig heb ik pas weer overnacht in mijn oude studentenkamer in het ‘Hartenhuis’. We waren met zes mensen die er in dezelfde periode als ik woonden. Wat was dat een prachtige plek. Ik heb er meer dan zes jaar gewoond. Ik ben heel blij dat ik dat heb meegemaakt.”

Mirjam Bakker werkt als adviseur digitale informatie bij het Noord-Hollands archief in Haarlem. Ze adviseert organisaties in de provincie over hoe ze hun digitale informatie voor altijd kunnen bewaren en terugvinden.

Over het nachtje slapen met haar oud-huisgenoten in het ‘Hartenhuis’ mailt Mirjam: ‘Het was heeeel erg geslaagd!! Het was zo leuk om elkaar weer te zien en te spreken en een feest der herkenning: ik zat op een stoel die van mij is geweest, de haken van mijn hangmat hangen er nog, ik kwam mijn handschrift in de administratiemappen overal nog tegen… Het klonk hetzelfde, het rook hetzelfde, echt heel bijzonder. Bij het wakker worden s morgens in de slaapkamer dacht ik ook: ja zo was het. Hartstikke leuk! We zeiden tegen elkaar dat we ons leventje daar zo weer zouden konden oppakken, zo vertrouwd voelde het.

Op de rechterfoto: Eva Carp, Mirjam, daarboven Anne-Marie Marree, rechts naast Mirjam Anita Dominguez-de Bruijn en daarnaast Janske Mommers.