Elvira van Straten (1988) wil geen kans laten liggen. Daarom combineerde ze haar studie medische natuurwetenschappen niet alleen met een bijbaan, maar ook met twee verenigingen en verschillende bestuursfuncties. En toen ze verliefd werd koos ze al even vastberaden voor een leven aan de andere kant van de wereld.

Je woont en werkt in Sydney, Australië. Hoe ben je daar terechtgekomen? ‘Tussen mijn bachelor en master in heb ik een wereldreis gemaakt. In Argentinië ontmoette ik een Australiër, mijn huidige vriend. Hij is me meerdere keren komen opzoeken in Nederland en heeft hier zelfs een jaar gewoond. Daarna liep zijn visum af en moest hij weer terug. Voor mijn masterstage mocht ik naar het buitenland en ben ik zijn kant op gegaan: ik ging negen maanden wonen en werken in Sydney. Na mijn afstuderen besloot ik werk te zoeken in Australië. Een grote stap, maar ook een leuk avontuur.’

Was het makkelijk om werk te vinden in Sydney? ‘Nee, het is een lastige arbeidsmarkt, zeker als je nog niemand kent. Alles draait hier namelijk om connecties. De eerste paar maanden heb ik ruim dertig sollicitatiebrieven verstuurd, waarvan ik op de meeste niet eens een reactie kreeg. Uiteindelijk vond ik via een recruiter uit Nederland een baan bij AbbVie, een internationaal bedrijf dat geneesmiddelen ontwikkelt. Hier ben ik nu in vaste dienst.’

‘Ik moet soms een hele partij medicijnen afkeuren’

Wat doe je bij AbbVie?‘Ik ben Quality Assurance Associate, ofwel kwaliteitsfunctionaris. Binnen de kwaliteitsafdeling ben ik met name verantwoordelijk voor de medische hulpmiddelen. Mijn belangrijkste taken zijn controleren of nieuwe producten voldoen aan de nationale en internationale regelgeving en ervoor zorgen dat de distributie goed verloopt. Soms moet ik pijnlijke beslissingen nemen. Als een vracht producten bijvoorbeeld per vliegtuig naar Sydney wordt vervoerd en de overstap in Dubai te lang duurt, kan het zijn dat de medicijnen te lang in de hitte hebben stilgestaan. Op de verpakking zitten sensoren en als ik zie dat deze een te hoge temperatuur hebben gemeten, al is het maar een paar graden, moet ik soms de hele partij afkeuren.’

Had je zulk werk voor ogen toen je ging studeren? ‘Ik wist nog niet wat ik wilde en vond veel richtingen interessant. Ik koos juist voor medische natuurwetenschappen omdat het een brede studie is. Zo zou ik niet te veel opties uitsluiten. Ook overwoog ik nog een tijd om klinisch fysicus te worden, waarvoor deze studie een goede voorbereiding is. Uiteindelijk ben ik dat niet gaan doen, want dan zou ik nog zeker acht jaar moeten doorstuderen en de banenmarkt is krap. Dat ik nu dit werk heb, komt door mijn bijbaan bij Sanquin, de organisatie voor bloed en bloedvoorziening. Deze organisatie zorgt er niet alleen voor dat de Nederlandse ziekenhuizen genoeg bloed op voorraad hebben, maar heeft ook een fabriek in Amsterdam waar ze complexe geneesmiddelen maakt uit bloed. Voor die fabriek heb ik tijdens mijn hele studie gewerkt als kwaliteitsmedewerker, en later als kwaliteitsfunctionaris. Ik vond dat zo leuk dat ik in Australië op zoek ging naar een vergelijkbare baan. Mijn werkervaring heeft me zeker geholpen: de meeste vragen in het sollicitatiegesprek bij AbbVie gingen daarover.’

‘Ik koos voor medische natuurwetenschappen omdat het een brede studie is’

Wat was je voor een student? ‘Iemand die alles eruit wilde halen wat erin zat. Ik heb in verschillende besturen gezeten, zowel bij studievereniging MENS alsstudentenvereniging D.E.R.M. Daarnaast werkte ik elk uur dat ik over had bij Sanquin. Ook heb ik twee masters gedaan, maar dat is meer het gevolg van een te snelle studiekeuze. Na de bachelor wilde ik de kant op van de radiotherapie, maar ik had niet zo’n zin in weer veel wis- en natuurkunde. Daarom koos ik de master oncologie in plaats van medische natuurwetenschappen. Alleen had ik me niet gerealiseerd dat bij oncologie de colleges al na een paar maanden zijn afgelopen en je de overige anderhalf jaar in het lab staat. Ik ben toen alsnog de master medische natuurwetenschappen gaan doen. Naast oncologie, want een studie laten vallen is niets voor mij.’

Wat vond je van medische natuurwetenschappen? ‘Het paste goed bij me door de combinatie van exacte wetenschap en de commerciële toepassing van die wetenschap. In mijn werk komt die combinatie weer terug: ik moet de werking van de medicijnen snappen, maar ook zorgen dat we aan de vraag van de patiënten kunnen voldoen. De studie was heel klein, we hadden college in groepen van maximaal dertig studenten. Aan het eind had ik vakken met vijf tot zeven anderen. Dit maakte de sfeer heel persoonlijk: je kon docenten altijd makkelijk aanspreken en je leerde je medestudenten goed kennen. Dat deze kleinschaligheid bijzonder is realiseerde ik me omdat we af en toe ook vakken hadden bij geneeskunde. Daar hadden ze tien keer zo veel eerstejaars en waren de regels veel strikter dan bij ons.’

‘Ik denk dat de carrièrekansen steeds meer toenemen omdat de digitale technieken zich heel snel ontwikkelen’

Waar kun je na je studie terechtkomen? ‘Als je kijkt naar mijn medestudenten is dat vrij divers. Sommigen zijn nu bezig met een PhD, anderen zijn de consultancy in gegaan. Zelf besloot ik al aan het begin van mijn studie dat ik het bedrijfsleven in wilde. Studenten die dat ook willen zou ik aanraden om al tijdens hun studie te gaan werken, zodat je de wereld buiten de VU leert kennen. Ik denk dat de carrièrekansen steeds meer toenemen omdat de digitale technieken zich heel snel ontwikkelen. Kijk bijvoorbeeld naar 3D-printers: die spelen een steeds grotere rol in de medische wereld. En als afgestudeerde weet je niet alleen precies hoe de techniek erachter werkt, maar ook hoe je deze in het ziekenhuis kunt toepassen. Ook krijg je tijdens je studie een goede basis in programmeren, kennis die steeds belangrijker wordt.’

Wat zijn je ambities voor de toekomst? ‘Hoe lang we in Australië blijven is nog de vraag: uiteindelijk zou ik graag wat meer tijd met mijn familie en vrienden doorbrengen. Maar voorlopig blijf ik bij AbbVie. Ik heb nu een leuke baan en krijg veel kansen me verder te ontwikkelen als kwaliteitsfunctionaris. Op de langere termijn zou ik misschien het management in willen. Of juist meer de medische kant op. De medicijnen van AbbVie worden nu vooral buiten Australië geproduceerd, dus van de productie krijg ik niet veel me. Het lijkt me interessant om daar meer bij betrokken te zijn.’