Foto: Peter Strelitski

‘HET MEEST TROTS BEN IK OP DE DUIG VAN EEN WIJNTON’

Rianne Lindhout26 May 2016

Daphne Lentjes stond in 2002 in Advalvas met haar studentenkamer met een muur vol ansichtkaarten. Hoe woont de toenmalige archeologiestudente en Advalvas-columnist 14 jaar later? Na ruim drie jaar Italië woont ze sinds 2007 weer in Amsterdam.

‘HET MEEST TROTS BEN IK OP DE DUIG VAN EEN WIJNTON’ (Daphne)

“In Italië heb ik in zo veel kamertjes en plekjes gewoond dat ik niet precies weet hoe vaak ik verhuisd ben. Ik miste er mijn kaarten. Nu zitten ze in een doos, die tijd is voorbij. Op de foto zie je wel een keurige rij foto’s, met een stuk hout ertussen. Dat is een duig uit een Romeinse wijnton. Die groeven we op toen ik werkte voor een bureau dat historisch landschapsonderzoek doet. Er is geen geld om alles te conserveren, hij zou worden weggegooid.

“Weer in Amsterdam huurde ik eerst onder en na nog een verhuizing ben ik eind 2013 bij mijn vriend ingetrokken. Hij woonde hier nog niet zo lang, dus we hebben het wel echt samen ingericht. Het meest trots ben ik op die duig, maar de buffetkast die we op Markplaats kochten vind ik ook erg mooi. We hebben hem zelf geschuurd en paars geschilderd.

“Ik zei in Advalvas dat ik graag eens wilde kunnen schuiven met de meubels. Inderdaad zetten we nu onze spullen regelmatig anders neer. We willen hier graag blijven wonen, tenzij we een baan ver weg krijgen. Een groter huis zou fijn zijn, maar dat is in Amsterdam nu eenmaal moeilijk. Mijn Uilenstede-kamer was het eerste plekje van mezelf, ik was er heel trots op. Ik heb er met veel plezier gewoond.”

Daphne werkt sinds kort als subsidieadviseur aan de Universiteit Utrecht. In 2013 promoveerde ze aan de VU op landschapsarcheologisch onderzoek naar het Zuidoost-Italië in de duizend jaar voor Christus.

 ‘HET MEEST TROTS BEN IK OP DE DUIG VAN EEN WIJNTON’ (Daphne kamer)

Oude foto’s van Daphne en haar kamer door Peter Strelitski