Inmiddels zijn er meer dan 100.000 VU-alumni. Waar kwamen ze na hun studie terecht? In deze rubriek portretteren we drie alumni die dezelfde opleiding deden. Deze keer alumni aarde en economie.

‘Glimmende schoenen bij economie; nuchtere aardwetenschappers’

Je zat in een van de allereerste lichtingen van aarde en economie. Hoe beviel die nieuwe studie? ‘Ik vond het heel afwisselend, doordat je vakken volgde bij de economiefaculteit én bij aardwetenschappen. Dat waren echt verschillende wereldjes: de glimmende leren schoenen bij economie, tegenover de nuchtere aardwetenschappers. Het doel van de opleiding was om een brug te slaan. Ik merk nu in mijn werk dat dat gelukt is: ik kan me makkelijk inleven in verschillende typen mensen.’

Waar heb je goede herinneringen aan? ‘Het veldwerk. Aan het eind van elk jaar gingen we met de hele groep een paar weken op pad, in of buiten Nederland. Overdag boorden we in de aarde, ’s avonds bestudeerden we met een biertje in de hand de resultaten. Het was hard werken, maar het gaf veel voldoening.’

Wat was minder leuk? ‘Sedimentologie. Voor dat vak moesten we eindeloos lakprofielen natekenen: latten met een daarop een doek waarop je een dwarsdoorsnede van de aarde ziet. Heel precies werk, dat niet altijd goed ging. Dan kwam de docent langs en zei: “Ah, jullie denken dus dat die laag de bovenkant is.” Moesten we weer opnieuw beginnen.’

Wat doe je nu voor werk? ‘Ik bepaal de kwaliteit van de bodem voor bedrijven die bouwplannen hebben of een weg willen asfalteren. Dat doe ik voor Stantec, een internationaal ingenieursbureau. In de grond kunnen allerlei schadelijke stoffen zitten, zoals zware metalen of minerale oliën. Door de risico’s in kaart te brengen, kunnen bedrijven goede beschermingsmaatregelen nemen voor hun werknemers, en beter rekening houden met het milieu.’ 

‘De studie was pittig, maar de sfeer ontspannen’

Jouw baan klinkt typisch Nederlands: dijkbeheerder. ‘Ja, het is een beroep dat mensen meteen begrijpen. En het heeft iets zichtbaar belangrijks, dat vind ik er ook leuk aan. Ook al gebeurt er bijna nooit iets met de dijken, iedereen weet hoe nodig ze zijn.’

Wat houdt je werk in? ‘Ik beoordeel dijken op sterkte en stabiliteit. Dat doe ik voor het hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard, dat het gebied beheert tussen Rotterdam, Zoetermeer, Gouda en Schoonhoven. Ik verzamel met mijn team altijd eerst een hoop data. Bij een dijk onderzoek ik bijvoorbeeld hoe sterk de ondergrond is en of de grasmat op de dijk sterk genoeg is. Ook kijk naar risicofactoren in de omgeving, zoals bomen. Die kunnen bij een zware storm ontworteld raken en kuilen veroorzaken. Al die data giet ik in modellen en daarmee bereken ik welke delen van de dijk versterkt moeten worden.’

Je studeert ook weer, filosofie in Rotterdam. ‘Ja, in mijn vrije tijd schrijf ik veel, op mijn eigen blog en dat van anderen. Dat gaat bijna altijd over de natuur of over hoe we duurzamer kunnen leven. Filosofie studeer ik om daar de woorden voor te vinden, en om de maatschappij beter te begrijpen.’

Wat vond je van de studie aarde en economie? ‘Best pittig: we hadden veel contacturen en lange dagen. Tegelijk was de sfeer heel ontspannen. Iedereen kende elkaar en je kon makkelijk een praatje aanknopen met docenten. Bij filosofie voel ik me veel meer een nummer. Een paar studiegenoten zie ik nog steeds: we vieren samen Sinterklaas en een paar keer per jaar gaan we ’s nachts wildkamperen.’

Wat was je favoriete vak? ‘Historische geografie. Ik vind het erg interessant hoe het landschap is ontstaan en de docent, Adriaan de Kraker, kon er met veel passie over vertellen. Hij heeft ons een keer meegenomen naar Het Verdronken Land van Saeftinghe, een gebied in Zeeland dat nog regelmatig onder water staat. We banjerden met laarzen aan een middag door de modder. We kwamen regelmatig vast te zitten, en werden zeiknat, maar iedereen vond het fantastisch.’

‘Ik realiseerde me: er moet echt wat gebeuren’

Wat doe je voor werk? ‘Ik ben projectleider milieu-effectrapportage en planologie bij Arcadis, een internationaal advies- en ingenieursbureau. Ik breng voor klanten in beeld wat de milieugevolgen van hun bouwplannen zijn, zodat ze die kunnen presenteren aan de gemeente of provincie die ze beoordeelt. Als de impact op het milieu te groot is, adviseer ik klanten hoe ze hun bedrijfsplan kunnen aanpassen.’

Komt je studie nog van pas? ‘Absoluut. Voor onze klanten onderzoek ik de invloed van hun plannen op bodem, lucht en water. In de bachelor hebben we al die aspecten behandeld, waardoor ik de resultaten goed kan beoordelen. Ook de economische kant komt terug, want ik moet aantonen dat de plannen van onze klanten economisch haalbaar zijn, en zelf offertes maken.’

In het laatste jaar van je bachelor werd je VN-jongerenvertegenwoordiger. Waarom? ‘Ik leerde in mijn studie veel over klimaatverandering en ik realiseerde me: er moet echt wat gebeuren. Als jongerenvertegenwoordiger had ik de kans zowel jongeren te bereiken als met politici te praten over het klimaat.’

Hoe was dat? ‘Heel gaaf en dynamisch. Het duurde twee jaar en elke dag was anders. Soms gaf ik ’s ochtends les op een middelbare school, had ik ’s middags een debat met een minister en gaf ik ’s avonds voetbaltraining.’

Zie je nog mensen van je studie? ‘Ik ben samen met een goede vriend begonnen, Tom Kuyper. O, je interviewt hem ook? We zien elkaar nog steeds, en hebben daarnaast een vriendengroep met vijf andere studiegenoten. Als een van ons een promotie of een bruiloft viert, gaan we samen bier drinken.’