Inmiddels zijn er meer dan 100.000 VU-alumni. Waar kwamen ze na hun studie terecht? In deze rubriek portretteren we drie alumni die dezelfde opleiding deden. Deze keer alumni van theologie.
Joël Boertjens (37) studeerde af in 2012, is voorganger van Mozaiek020 en is predikant bij diverse evangelische gemeenten.
Wanneer wist je dat je predikant wilde worden?
„Op achttienjarige leeftijd voelde ik dat ik de liefde en kracht die het geloof mij gaf graag wilde doorgeven. Ik kon en wilde dat gevoel niet langer negeren en besloot theologie te gaan studeren. Toch twijfelde ik. Niet over mijn geloof, maar wel over het voorgangerschap. Ben ik niet te jong? Kan ik het wel? En hoe weet je zeker dat het een roeping van God is en niet een bevlieging? Mijn eigen voorganger zei: als de roeping echt is, komt het wel weer terug."
„Na mijn studie woonde ik in Rotterdam en besloot het er toch op te wagen. Ik eindigde bij een al bestaande noodlijdende kerk in Oss. Tijdens de eerste dienst die ik bijwoonde, kwamen er maar zo’n twintig mensen opdagen. De kerkgangers vonden het fijn dat iemand zich er vol voor inzette. Zo was ik op mijn 22e dus predikant."
Hoe heb je de opleiding aan de VU ervaren?
„Ik houd enorm van diversiteit, dus vond het mooi dat we met kerkelijke richtingen bij elkaar zaten. We hadden allemaal gemeen dat we geïnspireerd werden door de bijbel. Vanuit verschillende perspectieven keken we naar religieuze teksten waardoor er wel vijf visies op de doop met de heilige geest naast elkaar konden bestaan. Ik ervoer dat niet als verwarrend, maar eerder als een verrijking."
Na je studie theologie schreef je een boek over de rol van vrouwen in de kerk. Hoe kwam dat tot stand?
„Het begon bij een persoonlijke zoektocht. Ik was voorganger en dacht: stel er komen vrouwen die een bepaalde roeping hebben. Ze willen in de kerk spreken of voorganger worden. Hoe ga ik daarmee om? Blijf ik dan op het behoudende pad dat ik heb geleerd vanuit mijn eigen traditie, dat vrouwen niet mogen preken of leidinggevende functies kunnen hebben in de kerk? Ben ik dan degene die dat blokkeert? Dat lijkt me vreselijk."
„Het boek is een gang door de bijbel. Alle relevante teksten over de rol van vrouwen worden bestudeerd. Zoals twee teksten van Paulus en een tekst van Genesis. Hoe gaat Jezus om met vrouwen? Hij geeft hen in het vrouwonvriendelijk tijdsgewricht van destijds juist volop ruimte. Ook zijn het vrouwen die als eerste getuige zijn van zijn opstanding uit de dood. In die tijds was voor hun getuigenis niet rechtsgeldig, omdatGod hen hiervoor uitkoos. Ik concludeerde dat vrouwen op alle niveaus de vrijheid mogen hebben om hun roeping uit te leven."
Heb je veel negatieve reacties gekregen op het boek?
„Dat wisselt. Het boek strijkt sommigen tegen de haren in. Zo zou ik de bijbel niet serieus nemen, terwijl dat juist hetgeen is dat ik doe. Bij sommige kerken word ik niet meer uitgenodigd. Ik vind het lastig als mensen roepen dat ze het bij voorbaat niet willen lezen omdat ze het er niet mee eens zijn. Welk gesprek is dan nog mogelijk? Gelukkig denkt niet iedereen zo. Een gepromoveerd theoloog mailde mij dat hij door het boek een switch in zijn denken heeft gemaakt."
Susanne van der Sluijs (49) studeerde af in 2021 en is predikant bij de remonstrantengemeente.
Hoe viel jouw keuze op een studie theologie?
„Een roeping heb ik nooit gevoeld. Ik liep zelf rond met vragen over het geloof en dacht: ik ga de antwoorden zelf maar zoeken. Na een lange zoektocht langs een studie algemene letteren en een baan als office manager, vond ik mijn weg naar de theologie. Ik ben nu twee jaar als predikant verbonden aan een gemeente in Doesburg. Ik voel me eindelijk thuis. Terugkijkend is het misschien geen roeping geweest, maar het waren wel allemaal kleine duwtjes in de rug door God waardoor ik nu op deze plek zit."
Wat vond je van de opleiding?
„Een verrijking. Wetenschap kan haaks staan op het geloof, maar het kan elkaar ook versterken. Ik vind dat de wetenschap en het geloof juist naast elkaar kunnen bestaan. Neem Genesis 1, schepping van hemel en aarde. Als je dat letterlijk neemt, is de wereld in zes dagen geschapen. Maar als je naar de wetenschap kijkt, is dat onmogelijk. Ik laat beide naast elkaar bestaan en zie Genesis 1 als een geweldig Hebreeuws gedicht. Dat is een manier om anders naar een verhaal te kijken zonder dat het mijn geloof aan het wankelen brengt."
Is dat niet een vorm van cherry picking: kiezen wat uitkomt en de rest links laten liggen?
„De bijbel is te groot om helemaal te bevatten. Je kunt je ook richten op de dingen die je wel snapt, mooi vindt of waar je wat aan hebt. Die andere zaken zou je ook kunnen laten liggen als ware het onontgonnen gebied. Als je eraan toe bent, kun je dat deel omspitten. Als je theoloog bent, snap je ook niet de hele bijbel van a-z. Het geloof en de bijbel vergelijk ik met een relatie. Daarin snap je ook bepaalde dingen niet, maar houd je wel van diegene en neem je die voor wat hij of zij is. Niet alles in het geloof is mooi, maar im grunde is het wel iets waaruit ik kan en wil leven."
Waarom heb je voor de Remonstranten gekozen?
„Door de openheid en de vrijheid om te kunnen geloven wat je wilt geloven. Er is mogelijkheid tot een eigen zoektocht binnen het geloof. Wat me ook aanspreekt is dat de remonstranten ook putten uit bronnen als het humanisme, de filosofie, cultuur en muziek. Ook daarin gaat het over: wat bezielt nu de mens? Het geloof past ook bij mijn eigen zoektocht. Dan denk ik weleens: is het toeval? Maar het is geen toeval."
Dirk Baarssen (33) studeerde af in 2012 en preekt bij diverse gemeenten van de Hersteld Hervormde Kerk.
Wanneer wist je dat je predikant wilde worden?
„Toen ik zeventien was, werd ik gegrepen door God. Van huis uit ben ik met het geloof opgevoed, maar de roeping kwam tijdens een doordeweekse dienst, waarin het Woord mij heel diep raakte. Achteraf ervaar ik dat als een bekering. Wat ik daarmee moest, wist ik alleen niet. In die tijd oriënteerde ik me ook op een vervolgstudie. Ik heb gebeden om een antwoord en ik heb deze uiteindelijk gevonden in de Bijbel."
Ondanks je roeping moet je nu wachten tot je van een gemeente een beroep krijgt en als predikant aan de slag kunt. Hoe is dat wachten?
„Vooral in het begin vond ik het lastig. Gelukkig krijg ik veel preekaanvragen, kan ik pastoraal werk doen en verzorg ik catechisatie voor de jeugd. Bovendien ben ik een promotieonderzoek gaan doen aan de Vrije Universiteit over de receptie van de rechtvaardigingsleer van Alexander Comrie (1706-1774) in de gereformeerde gezindte tijdens de vorige eeuw. Ik verveel me dus niet."
Wat vond je van de studie?
„Vooral de kerkelijke vakken vond ik mooi. Bijvoorbeeld dogmatiek en bijbelse theologie. Bij dogmatiek lazen we Augustinus, Calvijn en Luther. Voor het vak bijbelse theologie gingen we aan de hand van thema’s als ‘Israël’ de Bijbel door. Met de meer algemeen religieuze theologie had ik niet zoveel. Als hersteld hervormde wist ik niet altijd wat ik daaraan had voor het predikantschap."
Wat trekt je aan in de Hersteld Hervormde Kerk?
„Ik ben opgegroeid in een vrije gemeente maar toen in 2004 een splitsing plaatsvond in wat later HHK en de PKN (Protestantse Kerk in Nederland) werd, koos ik voor het eerste. De klassieke gereformeerde theologie trekt mij aan. Ik geloof dat ieder mens voor God schuldig staat en dat onze zonden vergeven moeten worden. We moeten met God verzoend worden en Jezus biedt ons die mogelijkheid. De HHK is behoudend en niet-progressief."
